Prenses Di'de aşık ölmüştü, aynen bugün duyduğum olay kadar beni sarsan bir hikayeydi o da.
Telefonum çaldı, çok sevdiğim bir ses, kötü bir şey oldu dedi, ilk sorum, ölümlü kötü mü? oldu.
İnsan kelimelerine daha sık dikkat etse, sarfetikce kendini ve korkularını daha cabuk kavrar.
3 Şubat günü tam arka çapraz masamızda yemek yiyen biri şu an yaşamıyor.
İş hayatımda zekası ve ışığı ile nadir aklımda kalan biriydi.
Nur içinde olsun, ölüm ona iyidir belki de, yaratan üreten birilerinin bu dünyadan gitmesi beni çok üzer.
Kafam ağarlaştı, ona yakın oldugunu bildiğim herkese baş sağlığı diledim, ben bu durumdaysam
onlara iyi olmaları için sabır diliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder