Çarşamba, Haziran 13

Mutlu ve Buruk

Israrcı ve aceleci oldum.

Farkında ola ola. İstedim ki benim en ısrarcı halime onay verilsin. Aslında sakin olabilen yanım, en ısrarcı anımda görülebilsin.
O zaman daha gerçek geliyor bana herşey.

Kendime ayıp, karsı tarafa gercekten beni tanıma fırsatı vermiyorum, inat edip tanısın istiyorum, iniş çıkış ve onun "en" tercih etmediklerini yapmama rağmen, tanısın. İyi bir şey olduğum için. İyi bir şey olduğu için. Zora koşmak neden? Hakiki, samimi bir şeyler oluşsun diye.

Ben ne zaman bu derece sivri sert ve uyumsuz olsam, karşımda iki yaş krizlerine girmiş oğlan çoçukları yaratıyorum, hayır, olmaz, ne yazık ki gibi sistemimin kabul etmediği kelimelerle baş başa kalıyorum.

Düşünmemek en güzeli.

Antalya, Geyik Sivrisi.. 30 Nisan.. 

Hiç yorum yok: