Salı, Haziran 12

Oyun

Dün bir arkadaşıma, arkadaş demekte istemiyorum ona neyse konu bu değil, ünlü olmak istemiyorum ki ben, ögrenmek bilmek istiyorum demiştim. Şimdi okudugum bir blogta, aşağıdaki bir cümleye rastladım.

“Ne yani? Türkiye’de annesi babası tarafından yeterince takdir görmeden büyüyen insanların hepsi ünlü mü olmak istiyorlar?
 
Bilimsel bir temele dayanıyor mu bilmiyorum, mantıklı geldi.

 
Dert şu, şarkı söylemeye ilgi duyuyorum, yazıya da ve oyunculuğa da ama ünlü olmak istemiyorum. Evlenip ayrı evde yaşamak istiyorum. Karmaşa burda. İş'te iken sadece işimi yapmak ve eve gitmek istiyorum ancak kimsenin elinden iş kapmak, kulis yapmak, dedikodulara karışmak istemiyor olmam gibi.

Oyun belli, kurallar belli, oyundayım kurallara uymuyorum hissindeyim.
"Genel"

Kısacası mesleğimi yapmamak bana pahalıya patladı belki de. 
Derinleşmeyi seven biri olarak hep yüzeyde, yüzeysel işlerde asılı kaldım.

Varoluş krizindeyim.

Hiç yorum yok: