3:13

 

Foto : 15 Eylül sabahı, ruhuma Kızım kadar yakın, bir köpek can.

Nam-ı değer Leo.

14 Eylül Pazartesi günü kendimce aldığım bazı kararları uygulamak üzere eve geldim. 

Neydi bu kararlar,  reseptörleri içe çevirmek. evde birikmiş kitapları okumak,  bedende birikmiş yoga öğretileri,  defterlerde bekleyen notlar, ilgi alanlarına göre alınmış kursların kağıtlardan hayata yazıya geçmesi için  evde geçecek bir altı ay.

 

Hayattan, 6 ay, içimde olan bir başka hayat için izin.

İçe dönmek.

Kendimi duymak.

Kendimi yakalamak.

Yazmak

Yoga yapmak

Okumak

Derlemek

Toplamak

Azaltmak

Alan açmak,

Açtığım alana da tekrardan dolmak.

Şimdiye kadar bulaştığım tüm kurslardan kendimi mezun etmek, eksiklerimi kapamak için kendime hocalık yapmak.

Tam kitabımı Budizm (Boş bir dünyada mutlu olmaya giden yol)  alıp bir kadeh şarap eşliğinde okumaya başlamıştım ki, film tavsiyesi geldi, filmi hemen bir göz atmak için açtım, filmdeki adam 3:13'de uyanıp yazı yazmaya başladı. İşte tamam dedim, aklımdaki ile filmdeki senkronize oldu, doğru yoldayım. Adam dediğim kişi ise motivasyonun babası olarak bilinen, aynı zamanda motivasyondan daha önemli bir kavram olan, 8 çocuğun da  babası, yakın bir zaman önce rahmetli olan Wayne Dyer, film ise, Shift

Film herşey olması gereken zamanda sizi bulur dedi, telefon çaldı. Telefona yetişemedim, tanımadığım kayıtlı olmayan numarayı geri arayarak tam 23 yıl önceki arkadaşlarımla konuşmaya başladım. Beni yanlışlıkla arayan orta okul arkadaşlarımla, buluşmak için evden çıktım.

Dün akşam yani 18 Ekim akşamı filmi bitirme fırsatım oldu.

3:13 enteresan, 2 Ekim gecesinden beri 3:13'de uyanıyorum.

Filme 14 Eylül'de başlayıp, Neden 18 Ekim'de bitirdim?

2 Ekim gecesinden beri neden 3:13'de uyanıyorum?

Cevaplar, Perşembe sabahı erkenden...