Antibotik bünyeye üç günden sonra tesir edermiş, bu gün bahsettiğim dünlerden, 2.5uncusu, antibitik acısından hesap yaprsak 3. gün. Demek oluyor ki önümde biraz daha yol var.
Bugünün diğer bir kendime ispatı ise, evden iş yapıyor olmam ve sabah 7 uyanıp ceviriye oturmam, iş değiştirme niyetimin temelini oluşturan iyi günde kötü günde hastalıkta sağlıkta bu iş, ben bu işle evleniyorum, flirt etmiyorum ve aşk evliliği laflarımın birebir bana ispatı. İngilizce diilini kullanımda ne kadar gerilediysem de, keyif alarak ve ellerim terleyerek yatpım çeviriyi. Bir de bildiğim kısmı da kafamın içinde, işte 10 yılın boşa geçti, neden on yıl önce nerdeydin şeklinde varolan zihin dürtüklemeleri de olanıda yavaşlattı, kendimi düzeltmeye bunu şöyle desem daha iyi olur, a bir ssat ne çabuk geçmiş diyerek beynimi çalıştırdıgım için memnum oldum, hala bazı kelimeler aklımı rahatsız ediyor, daha ıyı nasıl denebilirdi acaba diye, gün içinde farklı meselelere kafa yormk isteğimin birebir karşılığı.
Bu yatalak günlerde kabul ettiğim diğer birşey ise, kalkacak halim yok yalanı, o dediğinde bişe hala kalkabiliyorsun, temel ihtiyaç söz konusu ile, beslenme ve kendine yemek yapıyorsun, biraz da endişe karışık işe, ilacı almadan tok olmalısın, üstüne benim takıntım, mideme zarar vermesin diye, aman sıkı yemeliyim komutu.
.kendi kendime pek güzel de baktım, içinde oldugum pacavra duruma rağmen, liğme liğme bir beden hissi, elimde ceviri, endişe ve kelimeleri ve dizilimleri hatırlama hali derken, bugün de bitiyor, öğlene kadar yatar çalısır, öğleden sonra direk uyku şeklinde geçen bu günümde tat alma yetimi de geride bırakarak, zihinsel tatlar için Fitzgerald, kısa hikayelerine başlayacağım..
Çalıştığım kurumun ismini telefuz edeceğim günü iple çekiyorum, bir de sonu olmadıgını bildiğim halde başlangıcında oldugum yolda gelişimimi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder